Groenewegen P <***@kits.cs.vu.nl> deed de wereld kond van het feit
dat
Martien als het kan :-)
OK. Laat ik dan eerst even uitleggen wat een klimvinger precies is en
hoe het kwam.
Mijn naam is Martien van Geffen en ik klim nu zo'n 10 jaar met wat
onderbrekingen van soms een jaar, soms wat langer.
Mijn hoogste prestatie ooit was een 7a.
Mijn hoogste boulder was een 6b.
Zoals bekend zijn de vingers erg belangrijk tijdens het klimmen. Er
kunnen zeer grote krachten op komen te staan, vooral bij de belasting
van ondergrepen.
Bij normale grepen is het maximaal je eigen gewicht wat de vingers
moeten dragen, bij ondergrepen moet je je soms 'in de muur trekken'
wat een hogere belasting oplevert dan louter je eigen gewicht.
De pezen in de vingers hebben het dan ook zwaar te verduren. Met name
de buigers, dus de pezen aan de binnenkant van de vingers, worden
zwaar belast.
Om de pezen bij het vingerbotje te houden zitten er zogenaamde pees
pulley's in de vingers. Dit zijn kokervormige peesstructuren waar de
buigers doorheen lopen. Deze kokers zitten aan het bot vast, waardoor
de pees lekker dicht bij het bot blijft.
Denk aan de ogen van een vishengel waar de lijn doorheen loopt.
Tijdens het boulderen van een relatief eenvoudige 6a (45 graden
overhang) moest een halfhoge ondergreep worden gefixeerd om te kunnen
doorkruisen naar de volgende greep.
Tijdens dit fixeren hoorde ik een duidelijk knappen van iets. Mijn
eerste gedachte was "uit de kom", maar ik kon mijn vinger bewegen en
voelde ook niet iets "terugschieten".
Het rare was dat er totaal geen pijngevoel was.
Wel werd de vinger opmerkelijk dikker wanneer de vinger gebogen werd.
De huisarts vertelde me dat de vinger gewoon niet sterk genoeg was (!)
en schreef fysiotherapie voor.
Gelukkig was de fysiotherapeute verstandiger en liet de arts een
verwijsbrief schrijven voor een orthopeed. Deze bekeek de vinger, liet
foto's maken en besloot dat dit te moeilijk voor hem was. Zijn
diagnose was echter korrekt: gescheurde a2 pees pulley.
Ik werd doorverwezen naar een plastisch chirurg. Deze bekeek de vinger
en besloot tot een operatie. Dit was noodzakelijk aangezien de
scheuring 85% was. Een normale genezeng was dus uitgesloten.
Tijdens een operatie van ruim een uur is er een pees uit de onderarm
gehaald en die is vervolgens als een slinge twee keer om het bot en de
buigers gelegd. Ik ben vandaag op controle geweest en de zaak ziet er
goed uit. De wonden zijn netjes aan het genezen en volgende week mogen
de hechtingen eruit.
Hoe verder?
Normaal wordt een dergelijke reconstructie uitgevoerd door twee
gaatjes te boren in het vingerbotje en daar een stukje pees in vast te
zetten. Omdat ik een klimmer ben heeft de arts besloten een sterkere
verbinding te maken met de slinge techniek. De komende 6 a 7 weken mag
ik alleen onbelast buigen een strekken. Niets forceren, niet
overstrekken. Als de hechtingen eruit zijn zal ik zelfs bij dit
onbelast oefenen moeten tapen om overbelasting te voorkomen. Na die 6
weken zak ik weer rustig aan kunne beginnen met belast oefenen.
Klimmen zal nooit meer kunnen zonder te tapen.
Ik raad dan ook iedereen aan om voorzichtig te zijn met extreme
belasting van de vingers.
Over een paar weken zal ik opnieuw laten weten hoe het gaat.
Dat was het voor nu.
Mocht iemand iets willen vragen, brand maar los.
Groet,
Martien
--
Raffinement 'n gave